Dag 18, woensdag 28 november Upper Hutt

Het is hier zo boven op de berg, buiten heerlijk stil. We hebben uitgeslapen tot kwart over 9. Sharon is al op en Charles slaapt nog lekker door. Boterham met kaas, koffie en sinaassap erbij en eerst wordt de legpuzzle afgemaakt: er blijkt natuurlijk een stukje te missen, maar die vinden we onder tafel terug: klaar! Gelukkig, want anders hadden C&S vandaag niet naar Auckland gekund (“de jigsaw puzzle must be finished befor you leave”). Zij hebben na vandaag nog 2 dagen in Auckland en wij in Wellington. En dan zit de vakantie er helaas op.

We proberen al onze foto’s nog in the cloud te krijgen, maar de Onedrive hapert zo her en der bij het uploaden van de 5 GB video’s van Charlies drone. Dan maar op Charlies harddrive gezet en mijn flashdrive. Charles buigt zich nog over het downloaden van de foto’s, want dat gaat nog een uurtje of 2 duren. En wij willen nog 1 dagje Wellington in. Hun bus shuttle komt hun pas om 18 uur ophalen en om 20.45 uur vertrekt hun vliegtuig. Dus nemen we om 12 uur afscheid van elkaar. Of we terug komen naar NZ weten we niet, maar het was super en dat vinden S&C ook.
De Alpine Crossing blijft naar mijn smaak op plek 1 staan, op 2 de Doubtfull Sounds en op 3 de Glowworms Cave van Te Anua. Op 4 en 5 komen de dagfietstochten en het Maori feast. Dat zijn wat ons betreft de ‘must do’ van NZ. Tja, geen dolfijnen, dus die gaan we maar in Harderwijk doen.

We rijden naar Wellington met de huisauto, een Honda automaat, en het regent. Dus ideaal voor een museum: Te Papa. Het is even zoeken naar een parkeerplaats, want te Papa ligt hartje havengebied en in het centrum. Maar wat een fantantisch interactief museum: gratis en het beschijft uitgebreid (op de 6e verdieping is een prachtige look out over de haven van Wellington) het verleden, de tribes, het ontstaan van NZ, het vredesverdrag van de tribes met Engeland (met representatives van de Queen) gecombineerd met een arty uitstraling. Motto: “wie zijn verleden niet kent, heeft geen toekomst”. Eigenlijk moet je bij een bezoek aan NZ hiermee beginnen en reserveer minimaal een halve dag.

Om half 4 was het droog en zijn we doorgelopen naar de felrode cable tram (yep, een kabeltram de berg op). Bovenop de berg, met weer een fantastisch uitzicht, ligt de botanische tuin, ook weer gratis, met vegetatie uit de hele wereld: van witte berken tot Californische Red Tree en Chileense Pine Trees. En heel veel bloemen, die ook in onze tuin staan en/of die we ook in Europa kennen.
Ondertussen komt het zonnetje meer en meer door en zoeken we een restaurant aan de haven: we staan voor St. Johns, maar kunnen niks op trip advisor vinden, vreemd. We gaan het avontuur aan, pakken het terras buiten, Erdinger, Pinot Gris, kip, beetroot- en tomatensalade. Gelukkig hadden ze wifi, anders hadden ze van ons minder dan 3,5 sterren gekregen. Of we zijn zuinige Nederlanders of je hoeft niet voor het lekkere eten naar NZ. We denken dat laatste: de natuur is zo wonderschoon: het eten is bijzaak en gemiddeld.
Op de weg terug naar Upper Hutt begon het weer te regenen en zijn we regelrecht naar de bios van Upper Hutt gereden: Fantastic beasts: The crimes of Grindelwald. Een avonturen/fantasy film, geschreven door J.K. Rowling. Hm, die viel wat tegen, temeer dit natuurlijk weer alleen deel 1 was. Geen aanrader.
Tegen half 12 waren we weer “thuis”. Charles had in huis nog zijn ijzeren bidon achtergelaten en appte of we die mee konden nemen. Sharon komt in december weer naar haar moeder in Amsterdam, dus dat komt goed. Ze hadden opgeruimd en schoon gemaakt: alles was netjes.
Morgen hebben we een hele vrij dag. Tja, het was eigenlijk wel lekker vandaag, niet teveel te hoeven of te doen.