dag 3, donderdag 7 juli, Vincentsday
Blijf op de hoogte en volg Hein
07 Juli 2016 | Canada, Victoria
Dag 3, donderdag 7 juli: Vincentsday
Weer lekker vroeg op vandaag en de dag beginnen met een havermout ontbijtje. We hebben gisteren een zak van bijna 3 kilo gehaald, dus daar komen we de weken wel mee door. Het miezert vandaag een beetje: goed voor de tuin hier: die ligt er prachtig bij.
We hebben een leuk mailtje van Nelly en Andy gehad en van Vincent: de neef van Anke, die ook in Victoria woont. Met hem gaan we een hapje eten en hij geeft ons vanmiddag een rondleiding door de stad en omgeving voor de “must see”.
Samen met onze verzameling folders van de VVV (o.a. fietsenhuur, whalewatching, watervliegtuig, Royal BC museum) de tips van Andy en de rondleiding vandaag gaan we een programma voor de komende weken maken.
We doen vandaag met de auto de nodige boodschappen, op advies van Andy, in Thrifty foods. Dit lijkt op een kleine variant van het Amerikaanse Whole Foods: alles wat eetbaar is, is te koop: van snoep tot en met kant en klare maaltijden. We nemen de boodschappen op zijn Amerikaans mee: in papieren zakken, ingepakt door de cassier. Pinnen met een NL pinpas gaat hier niet, wel met een creditcard.
’s-Middags kijken we naar het voetbal EK 2016: Duitsland-Frankrijk: uitslag 0-2. Totaal onverdiend, want de Franzosen werden finaal weggespeeld: maar ja, van 12 man winnen zelfs Duitsers niet; de penalty voor Frankrijk was flauwekul, want dan had Duitsland er ook al 3 moeten hebben. Het blijft lastig voor een scheids om niet thuis te fluiten. Dus nu, Portugal tegen Frankrijk in de EK finale. Ik wed dat Frankrijk wint, anders leg ik de hele week mijn werk neer.
We komen in het Beacon Hill park naast de deur, steeds langs een grote totempaal en gaan nu eens kijken: the “Spirit of Lekwammen”, gemaakt door Mungo Martin. Het is een gigantische totempaal uit 1956, 38,9 meter hoog! Ook staat er een reusachtige plantengieter in het park. Als je op knoppen drukt, komt er water uit, geinig.
Om 5 uur staat, zoals afgesproken, de neef van Anke voor de deur: Vincent Blankenborg en zijn vrouw Helen, leuke gasten met humor. Vincent is software engineer, Helen onderwijzeres. We krijgen van hun een autotour door Victoria en starten bij Fisherman’s Wharf met fish&chips. In de haven liggen prachtige gekleurde huisjes. Ondertussen is het aardig aan het regenen.
In een mum van tijd zien we veel leuke plekken, die we later met goed weer met de fiets kunnen bekijken/beklimmen. We rijden langs het Royal BC Museum and het gebouw van de Legislature (een soort van provinciale staten), dat ‘s avonds mooi verlicht is. Via de lokale bergen Beacon Hill Park en Mount Tolmie rijden we naar de University of Victoria (UVIC). Dit is in het rond gebouwd met een grote weg erom heen. Sportevenementen maken hier gebruik, bijv. 3x om de uni heen (wandelen, fietsen). Onderweg komen we nog enkele piano’s tegen, die pal aan het strand staan?
We rijden door de uber sjieke wijk Uplands (wat een huizen met allemaal een tuinman, dat kan niet anders) naar Mount Douglas. Dit is normaliter een mooie uitkijkplek, waarbij je zelfs de coastal line van de VS kunt zien, ware het niet dat er mist hangt. Ondanks dat de bewoners van Victoria sinds 1889 de berg geclaimd hebben, hebben ook de indianen er enige tijd geleden hun bord geplaatst met hun eigen naam voor de berg: pkols, leuk/ludiek signaal. Het teruggeven aan de oorspronkelijke bewoners van ingepikt land door kolonisten speelt niet alleen in Australie en dat is allemaal 120 jaar later nog niet zo simpel en vereist veel geduld en diplomatie.
Als het donker is, gaan we terug. We drinken thuis nog een “English cup of tea” met uiteraard een Hollands koekje erbij.
De Blankenborgs gaan naar Brentwoodway terug en moeten nog een half uur rijden. We bedanken hun met een stuk Hollandse kaas. We nemen ons voor om elkaar nog te zien voor we terug gaan naar Nederland; wellicht dat we nog eens met de fiets naar Brentwood gaan.
Tot slot zijn er wat problemen met mijn verslagen op waarbenij.nu.nl. Sommige e-mailadressen ontvangen mijn verslagen wel en andere weer niet; vreeeemd…heel vreemd. Ik stuur iedereen de link per e-mail, dus dan kunnen jullie zelf (terug) lezen wanneer het uitkomt.
Weer lekker vroeg op vandaag en de dag beginnen met een havermout ontbijtje. We hebben gisteren een zak van bijna 3 kilo gehaald, dus daar komen we de weken wel mee door. Het miezert vandaag een beetje: goed voor de tuin hier: die ligt er prachtig bij.
We hebben een leuk mailtje van Nelly en Andy gehad en van Vincent: de neef van Anke, die ook in Victoria woont. Met hem gaan we een hapje eten en hij geeft ons vanmiddag een rondleiding door de stad en omgeving voor de “must see”.
Samen met onze verzameling folders van de VVV (o.a. fietsenhuur, whalewatching, watervliegtuig, Royal BC museum) de tips van Andy en de rondleiding vandaag gaan we een programma voor de komende weken maken.
We doen vandaag met de auto de nodige boodschappen, op advies van Andy, in Thrifty foods. Dit lijkt op een kleine variant van het Amerikaanse Whole Foods: alles wat eetbaar is, is te koop: van snoep tot en met kant en klare maaltijden. We nemen de boodschappen op zijn Amerikaans mee: in papieren zakken, ingepakt door de cassier. Pinnen met een NL pinpas gaat hier niet, wel met een creditcard.
’s-Middags kijken we naar het voetbal EK 2016: Duitsland-Frankrijk: uitslag 0-2. Totaal onverdiend, want de Franzosen werden finaal weggespeeld: maar ja, van 12 man winnen zelfs Duitsers niet; de penalty voor Frankrijk was flauwekul, want dan had Duitsland er ook al 3 moeten hebben. Het blijft lastig voor een scheids om niet thuis te fluiten. Dus nu, Portugal tegen Frankrijk in de EK finale. Ik wed dat Frankrijk wint, anders leg ik de hele week mijn werk neer.
We komen in het Beacon Hill park naast de deur, steeds langs een grote totempaal en gaan nu eens kijken: the “Spirit of Lekwammen”, gemaakt door Mungo Martin. Het is een gigantische totempaal uit 1956, 38,9 meter hoog! Ook staat er een reusachtige plantengieter in het park. Als je op knoppen drukt, komt er water uit, geinig.
Om 5 uur staat, zoals afgesproken, de neef van Anke voor de deur: Vincent Blankenborg en zijn vrouw Helen, leuke gasten met humor. Vincent is software engineer, Helen onderwijzeres. We krijgen van hun een autotour door Victoria en starten bij Fisherman’s Wharf met fish&chips. In de haven liggen prachtige gekleurde huisjes. Ondertussen is het aardig aan het regenen.
In een mum van tijd zien we veel leuke plekken, die we later met goed weer met de fiets kunnen bekijken/beklimmen. We rijden langs het Royal BC Museum and het gebouw van de Legislature (een soort van provinciale staten), dat ‘s avonds mooi verlicht is. Via de lokale bergen Beacon Hill Park en Mount Tolmie rijden we naar de University of Victoria (UVIC). Dit is in het rond gebouwd met een grote weg erom heen. Sportevenementen maken hier gebruik, bijv. 3x om de uni heen (wandelen, fietsen). Onderweg komen we nog enkele piano’s tegen, die pal aan het strand staan?
We rijden door de uber sjieke wijk Uplands (wat een huizen met allemaal een tuinman, dat kan niet anders) naar Mount Douglas. Dit is normaliter een mooie uitkijkplek, waarbij je zelfs de coastal line van de VS kunt zien, ware het niet dat er mist hangt. Ondanks dat de bewoners van Victoria sinds 1889 de berg geclaimd hebben, hebben ook de indianen er enige tijd geleden hun bord geplaatst met hun eigen naam voor de berg: pkols, leuk/ludiek signaal. Het teruggeven aan de oorspronkelijke bewoners van ingepikt land door kolonisten speelt niet alleen in Australie en dat is allemaal 120 jaar later nog niet zo simpel en vereist veel geduld en diplomatie.
Als het donker is, gaan we terug. We drinken thuis nog een “English cup of tea” met uiteraard een Hollands koekje erbij.
De Blankenborgs gaan naar Brentwoodway terug en moeten nog een half uur rijden. We bedanken hun met een stuk Hollandse kaas. We nemen ons voor om elkaar nog te zien voor we terug gaan naar Nederland; wellicht dat we nog eens met de fiets naar Brentwood gaan.
Tot slot zijn er wat problemen met mijn verslagen op waarbenij.nu.nl. Sommige e-mailadressen ontvangen mijn verslagen wel en andere weer niet; vreeeemd…heel vreemd. Ik stuur iedereen de link per e-mail, dus dan kunnen jullie zelf (terug) lezen wanneer het uitkomt.
