dag 16, 20 juli, Ucluelet day
Blijf op de hoogte en volg Hein
20 Juli 2016 | Canada, Ucluelet
Dag 16, woensdag 20 juli, Ucluelet day
Een autorit van Victoria naar Ucluelet van bijna 6 uur in de auto met 24 graden betekent, dat er goede muziek aan boord moet zijn. We hebben kennis gemaakt met de auto-collectie van Andy en Nelly: de Celtic ladies, collector´s edition, The Righteous Brothers (o.a. bekend van “you have lost that lovin feelin”), en Mufaro Kuvanhu (First natives) met “Joy to the people”. Maar vooral Norah Jones (CD: feels like home). Haar mooie stem en prachtige sfeermuziek loodste ons door de mooie, bos- en merenrijke route. Gisteren hadden we in huis al kennis gemaakt met de CD wisselaar van Andy met Bach, Tjaikowski en Schubert. En… een cassettedeck en dus cassette!!! met Creedance Clearwater Revival (beter bekend als CCR). Wat hebben die gasten een topliedjes gemaakt, bijv. een top 5: ”have you ever see the rain”, “down on the corner”, “bad moon rising”, “who’ll stop the rain” en “proud mary”. Iedereen kent de liedjes wel. Je zou gemakkelijk een top 20 van ze kunnen maken.
De autorit ging voorspoedig, Duncan (city of totems) voorbij, richting Nanaimo (harbour city) en in Coombs, aan de Highway 4, hebben we bij “Trees” (bomen) het lekkerste gebakje in Canada tot nog toe gehad (soort warme appeltaart van eigen bakkerij) en uiteraard 2 cappucino’s.
Bij het visitorcenter op de splitsing naar Ucluelet of Tofino hebben we een kaart van Ucluelet gehaald. De Pacific Trail stond er duidelijk op, maar ook alle restaurants etc.. , handig, ondanks dat het maar een piepklein plaatsje is.
Om 14 uur arriveerden we in Ucluelet met een flinke honger en kwamen we terecht bij Pub/restaurant? Eagles Nest, vanwege het leuke uitzicht op de Whiskey” haven met een plek op het balcon. Erg basic, maar wel prima snel. Boven ons hoofd cirkelden een paar visarenden (zie foto) en beneden ons werden net gevangen zalmen schoon gemaakt, wow. Even door eten met de fish&chips en salade, want we wilden inchecken bij het West Coast Motel: ook erg basic en goedkoop: Bed, douche, WC, WIFi, TV en … een koffiezetapparaat. Dus ook prima voor een nachtje.
Het inchecken ging vlot (alles online gereserveerd via NL) en om 16.15 uur stonden we aan de start van de Wild Pacific Trail!!! Een van onze highlights en dat was schitterend, zie foto’s. Een schitterende kustlijn met verraderlijke getijden, met als gevolg in het verleden vele schipbreuken. De wandelroute is erg gemakkelijk, alles keurig met grind, maar wat een juweel!!! Bijna op schoonheid te vergelijken met onze “Great Ocean Road” te Australie 6 jaar geleden, maar die doe je per auto en te voet zie je meer. Ben je op Vancouver Island: must do! We hebben gezien de tijd, maar een kleine loop gedaan, maar het is mogelijk langs de hele kust te wandelen met fantastische panorama’s, een oude scheepsbel die aan een boei zit, die in het water staat te luiden, een “foghorn” die een paar honderd meter op continue loeien staat, de onmisbare vuurtoren, teveel om op te noemen. In plaats van 1 uur wandelen hebben we er 2 uur over gedaan, zo mooi was het: om elke hoek: oh, ah, oeh… Overal stonden zitbanken op alle mooie plekken en uitzichten, het waren er ontelbare.
Wildlife (beren, walvissen, poema’s, etc..) hebben we nog niet gezien, maar morgen misschien walvissen. Na 6 uur autorijden en 2 uur wandelen heeft Anke even een dutje gedaan. Ze houdt zich kranig.
Morgen-ochtend gaan we in de “stad” ergens in het zonnetje ontbijten. Morgenmiddag het hoogtepunt van onze vakantie: whalewatching: nog 1 nachtje slapen… het was een warme, mooie en intensieve dag, waarop het goed rusten zou moeten zijn.
Een autorit van Victoria naar Ucluelet van bijna 6 uur in de auto met 24 graden betekent, dat er goede muziek aan boord moet zijn. We hebben kennis gemaakt met de auto-collectie van Andy en Nelly: de Celtic ladies, collector´s edition, The Righteous Brothers (o.a. bekend van “you have lost that lovin feelin”), en Mufaro Kuvanhu (First natives) met “Joy to the people”. Maar vooral Norah Jones (CD: feels like home). Haar mooie stem en prachtige sfeermuziek loodste ons door de mooie, bos- en merenrijke route. Gisteren hadden we in huis al kennis gemaakt met de CD wisselaar van Andy met Bach, Tjaikowski en Schubert. En… een cassettedeck en dus cassette!!! met Creedance Clearwater Revival (beter bekend als CCR). Wat hebben die gasten een topliedjes gemaakt, bijv. een top 5: ”have you ever see the rain”, “down on the corner”, “bad moon rising”, “who’ll stop the rain” en “proud mary”. Iedereen kent de liedjes wel. Je zou gemakkelijk een top 20 van ze kunnen maken.
De autorit ging voorspoedig, Duncan (city of totems) voorbij, richting Nanaimo (harbour city) en in Coombs, aan de Highway 4, hebben we bij “Trees” (bomen) het lekkerste gebakje in Canada tot nog toe gehad (soort warme appeltaart van eigen bakkerij) en uiteraard 2 cappucino’s.
Bij het visitorcenter op de splitsing naar Ucluelet of Tofino hebben we een kaart van Ucluelet gehaald. De Pacific Trail stond er duidelijk op, maar ook alle restaurants etc.. , handig, ondanks dat het maar een piepklein plaatsje is.
Om 14 uur arriveerden we in Ucluelet met een flinke honger en kwamen we terecht bij Pub/restaurant? Eagles Nest, vanwege het leuke uitzicht op de Whiskey” haven met een plek op het balcon. Erg basic, maar wel prima snel. Boven ons hoofd cirkelden een paar visarenden (zie foto) en beneden ons werden net gevangen zalmen schoon gemaakt, wow. Even door eten met de fish&chips en salade, want we wilden inchecken bij het West Coast Motel: ook erg basic en goedkoop: Bed, douche, WC, WIFi, TV en … een koffiezetapparaat. Dus ook prima voor een nachtje.
Het inchecken ging vlot (alles online gereserveerd via NL) en om 16.15 uur stonden we aan de start van de Wild Pacific Trail!!! Een van onze highlights en dat was schitterend, zie foto’s. Een schitterende kustlijn met verraderlijke getijden, met als gevolg in het verleden vele schipbreuken. De wandelroute is erg gemakkelijk, alles keurig met grind, maar wat een juweel!!! Bijna op schoonheid te vergelijken met onze “Great Ocean Road” te Australie 6 jaar geleden, maar die doe je per auto en te voet zie je meer. Ben je op Vancouver Island: must do! We hebben gezien de tijd, maar een kleine loop gedaan, maar het is mogelijk langs de hele kust te wandelen met fantastische panorama’s, een oude scheepsbel die aan een boei zit, die in het water staat te luiden, een “foghorn” die een paar honderd meter op continue loeien staat, de onmisbare vuurtoren, teveel om op te noemen. In plaats van 1 uur wandelen hebben we er 2 uur over gedaan, zo mooi was het: om elke hoek: oh, ah, oeh… Overal stonden zitbanken op alle mooie plekken en uitzichten, het waren er ontelbare.
Wildlife (beren, walvissen, poema’s, etc..) hebben we nog niet gezien, maar morgen misschien walvissen. Na 6 uur autorijden en 2 uur wandelen heeft Anke even een dutje gedaan. Ze houdt zich kranig.
Morgen-ochtend gaan we in de “stad” ergens in het zonnetje ontbijten. Morgenmiddag het hoogtepunt van onze vakantie: whalewatching: nog 1 nachtje slapen… het was een warme, mooie en intensieve dag, waarop het goed rusten zou moeten zijn.
