dag13, vrijdag23 november, Te Anau

Even wat rechtzetten. Op de bijdrage van Charles heb ik diverse reacties gekregen op de Dutch woman. Men geloofde niet, dat een NL vrouw zijn stokken zou stelen. Zij was geen Nederlands. Dat was grappig bedoeld en door C. dus zelf bedacht.

Om half 10, een half uur later dan afgesproken, kwamen C&S ons bij de jeugdherberg ophalen (zij hebben elders in een air B&B geslapen en hadden de auto mee). We hebben vandaag we de 2,5 uur durende autorit naar te Anau gemaakt en nemen afscheid van de Remarkables: prachtige bergen met prachtige sneeuwtoppen. Onderweg hebben we een pippi pauze gedaan bij een lokaal wegrestaurant: dus geen NH of van van der Valk, maar gewoon NZ knus en niet druk. Een eindje verder reden we langs een mooie lookout: daar zijn we gestopt en heeft Charles weer opnames met zijn drone gemaakt. Dat wordt nog een knip-plakwerkje om alle opnames mooi aan elkaar te lijmen.
Aangekomen in Te Anau zijn we eerst gaan lunchen bij restaurant de Ranch met lekkere heerlijke country muziek, yihaa. Met de Yelp app bekeken: 4 sterren. menu: lambbarch, nacho.s, salade en schnitzel.

We zijn daarna naar de VVV gegaan en ook hier kun je weer veel doen: vooral hiken en biken en ook jetboat, helikopter en noem maar op. Er liggen op de weg naar Milford 14 hikes tracks varierend van een half uur tot 8 uur.
Na het eten hebben Anke en ik een bike ride voor morgen alvast geboekt: 60 km. heen en terug tussen Manapouri en Te Anau. Al wandelend door het kleine stadje kwamen we bij de olive tree: een klein lokaal cafeetje: koffie dus en Anke had er zin in: Brut champagne, de vakantie moet je vieren. Sharon is nog terug gegaan om de guided tour te boeken op een gedeelte van de Milford sound track: awesome en stoer. Charles gaat morgen met de auto de omgeving verkennen. Al met al duurde het behoorlijk lang, want we moesten vroeg eten vanwege ons avondprogramma.
Eerst maar eens inchecken in het Fjordland hotel: de kamers waren net gerenoveerd, dus dat was mooi meegenomen. Het hele gebied aan de zuidwest kust heet Fjordland: lekker dichtbij bij Milford en Doubtful sounds. In de winter wonen hier 4.000 inwoners en in de zomer in totaal 12.000 mensen. Gelegen aan het prachtige lake te Anau. Worldheritage, vriendelijk en gastvrijheid. Lekker rustig, vredig en niet druk: een verademing met Queenstown. En dat met de wereldberoemde Milford en Kepplertrack in de buurt: wow.
We konden niet echt een restaurant naar de smaal van ons allen vinden en zijn uitgeweken naar Ming: een Chinees restaurant: Anke en ik hadden Singapore noedels en seafruit gedeeld. Sharon en Charlie moesten wat meer moeite doen om te krijgen wat ze wilden.

Nog ff terug naar het hotel en inchecken op de kade om 20.05 uur en vertrekken met de boot om 20.15 uur. Het is allemaal op loopafstand, dus zijn Anke, Sharon en ik lekker langs het meer gewandeld naar de kade. Chaeles zorgde voor de auto.

De tocht met Real Journeys en het bezoek aan de Glowworms was fantastisch. De boottocht er naar toe op de catamaran was, ondanks de regen op het bovendek, super. Heerlijke wind door mijn krullen en eindelijk kon ik mijn nieuwe Berghaus regenjas testen, die ik voor deze vakantie gekocht had: waterdicht, ook op de ritssluiting. Na een half uren varen door prachtige fjorden, onbevlekte natuur gingen we van wal en kregen we een uitlegvideo over de glowworm, zijn geboorte, zijn leven en zijn dood. Erg verrassend alemaal. Daarna gingen we de cave in. Ondergronds, met een snel stromende rivier, klote prikvliegjes, en een fantastische boottocht in het donker en de glowworms waren zo mooi. Ook de rondleiding verder met de ondergrondse watervallen, grote vette vissen, ondergronds in sterk stromend water en geluid, was indrukwekkend, beetje beangstigend en verrassend. Op de terugtocht op de boot werd het nog mooier: een mooie volle maan met af en toe wolken: wauw! Dit waren schitterend bestede uurtjes. Om half 11 stonden we aan wal nog na te gloeien en zijn we een bar ingegaan: ff bijpraten (want bij de worms mochten we niet praten of geluid maken) en een lekker biertje drinken.
Heino moest nog even zijn blog schrijven en we gingen 24 uur slapen.

Morgenochtend weer vroeg op voor een dagcycle vanaf 9 uur van Te Anau naar Mannapouri en terug. Hopelijk zit het weer mee.
Kia Ora