Zaterdag 23 juli R dag

Zaterdag 23 juli R day

Vanochtend uitgecheckt uit het Eklo hotel Toulouse. Die krijgen van ons 5 sterren: visie, hospitality, alle faciliteiten en een goede prijs (overnachting en ontbijt voor € 60,- pp.).

Met een genuttigd ontbijt stapten we om 8.45 uur op de fiets naar het treinstation Toulouse Matabiau. Ik had die route al een paar keer gefietst, dus dat was geen probleem. Toen we daar om 8.45 uur aankwamen, bleek onze rechtstreekse trein van 9.18 uur naar Cerbère klaar te staan met eta 12.31 uur!!! Anke wist het juiste perron snel op te sporen, namelijk spoor 10. Bij het perron werden we gecontroleerd op de kaartjes, die we hadden. Hadden we ook de fietsen gereserveerd? Wij wel ja. Ok, ga maar door. We moesten de fietsen en de kar de trappen omhoog tillen, andere mogelijkheden, als een lift, zagen we niet. We wilden tenslotte deze trein niet missen. Zie daar perron 10, overvol met backpackers en fietsen. Met een Japanse wijze van een metro nemen, persten we ons in de fietsenwagon, want deze trein zouden en moesten we hebben. De fietsen werden met spanbanden vastgezet. Wat een slim idee. Ook had deze trein 220 volt aan boord. Gisteren vonden we het treinen in Frankrijk nog een ramp, sinds vandaag zijn we experts. Na bijna een half uur vertraging vertrok eindelijk de trein. Wat een blijdschap.

Het eerste stuk moesten Kareltje en ik staan. Richting Narbonne stapten zoveel mensen uit, dat we beiden konden zitten. Onderweg zagen we flinke stukken landschap, die verwoest waren door branden. Ook nog even de Fairtiq app gedownload, zodat we vanuit de trein de rit van Narbonne naar Cerbère konden boeken. Dat lukte gemakkelijk. We hebben wel conducteurs gezien, maar geen controle gehad. De trein raakte leger en leger en op het eindpunt (van Frankrijk?) waren er nog slechts een handvol reizigers/backpackers.

Met een half uur vertraging arriveerden we dus al om 13 uur in Cerbère! Dat betekende, dat we genoeg tijd hadden voor een tapas lunch met uitzicht op de Middellandse Zee. Na het eten op het toilet de fietskleding aan gedaan en op weg naar Rosas: nog 40 km te gaan. Dit was genieten: een bekende route voor ons (de Pyreneeën over langs de kust) en de gebruikelijke koffiestop in Porte de la Selva.

Om 17 waren we in Rosas (blij en opgelucht) en trakteerden we ons op champagne, een lekker etentje aan het strand bij ons favoriete tentje: Ona.

Aansluitend nog even de broodnodige boodschappen gedaan in de supermarkt en 19.30 uur waren we bij het appartement, dat ongelooflijk netjes door Carla en Rex is achter gelaten. Vooral de koekjes voor bij de koffie waren episch.

Nu lekker op het terras en genieten van het uitzicht op Rosas. Morgen is het zondag en dan is er altijd een regionale markt in Rosas (en die slaan we nooit over).