Vrijdag 5 augustus We blijven lachen

Vrijdag 5 augustus We blijven lachen

Gisterenavond hebben we genoten van het gezelschap van Carla en Rex. Zij hebben vakantie in Ozolles en hebben de moeite genomen om met een bijna 2 uur durende autorit bij 38 graden onze kant op te komen. We hebben in Saint-Quentin-Fallavier heerlijk gegeten, gedronken (o.a. water en 2 flessen Rose) en veel gelachen. Tegen elven zijn ze weer terug gereden. Tof van ze, want zo lang van huis zijn dit voor ons de pareltjes in de vakantie.

Vandaag hebben we geen haast. Half zeven op, ontbijten en nog even de mail checken. Het geboekte en betaalde Bed[e-38]Breakfest van vandaag heeft een mail gestuurd, waarbij ze aangeven vol te zitten! (s***). We vinden daar dus geen logies. Hahahahahah, weer lachen geblazen. Change of plans.

We boeken online via Booking snel Chateau de Saint-Genix. We hebben van te voren weinig vertrouwen voor die prijs, vanaf 17 uur inchecken, vooruit maar.

Doelstelling van vandaag is van A naar B te komen: Saint-Quentin-Fallavier-L’Isle d’Abeau-Ruy-Cessieu-Bourgoin-Jallieu-Saint-Genix sur Guiers. Na het omzeilen van Lyon maken we hiermee de juiste doorstart richting Genève. We fietsen de D1006 af tot de D1516 en gaan er daar vanaf. De D1006 is behoorlijk druk, met ook veel vrachtverkeer. Nogmaals: Fransen zijn heren in het verkeer. Ook vandaag weer krijgen we als fietsers veel ruimte en voelen we ons veilig. Beste lezers, kijkers, luisteraars en lieve kijkbuiskinderen (fabeltjeskrant): geef fietsers in Nederland de ruimte.

Na 40 km inmiddels op de teller hebben we om 10.00 onze koffiestop in Tour du la Pin (Dauphiné). We kopen een ‘pain de raisin’ bij de plaatselijke bakker voor bij de koffie. In plaats van een engeltje heb ik bij het cafeetje een klein bijtje op mijn schouder, die met mij mee reist. Schattig.

De D1516 is heerlijk binnendoor, nauwelijks vrachtverkeer en met een colletje hier en daar. We stijgen inmiddels, zitten al 200 meter hoog en in de verte menen we de Alpen ook al te zien. De omgeving verandert.

Om 11.45 uur komen we aan bij een Bib Gourmand Michelin restaurant in Aoste. Dit restaurant zit op onze route en wil je dan niet missen. Helaas, als we binnen komen kijkt de eigenaresse ons wat angstig aan. Vervolgens antwoordt zij dat ze vol zitten!? We geloven er niks van: ze gaan pas om 12 uur open, volgens Tripadvisor kan er niet gereserveerd worden en er is nog niemand te zien. We krijgen het vermoeden dat we er met stropdas en pak waarschijnlijk wel hadden kunnen eten. Nou ja, dan niet. Er zijn meer restaurants in Frankrijk.

In Saint Genix des Villages (La Savoie) fietsen we over de brug over de Isère en eten we bij café des sports. Dat leek ons wel een toepasselijk restaurant, na de deceptie eerder. Deze eigenaar blijkt een jolige extraverte man met een goede smaak in muziek die er niet om taalt om hardop mee te zingen. We verorberen twee echt grote salades, veel water en een fles rosé (want ons hotel/chateau ligt maar 1100 meter verderop).

We zien in Frankrijk in bijna elke plaats openbare toiletten. Niet altijd even schoon, maar wel handig. Wij zijn dat in NL ergens kwijt geraakt. En wat komen we hier op een toilet tegen? “Ce n’est pas Versailles ici. Pensez à éteindre la lumière. Merci!!!” We blijven lachen.

Ondertussen is het 13 uur, is het 34 graden en het wordt nog warmer. De thermometer boven de plaatselijke drogisterij geeft zelfs 44 graden aan, dat hebben we nog nooit eerder gezien. Om 14 uur stappen we op en fietsen we het korte stukje naar ons hotel.

We blijven lachen: het Chateau Saint Genix (noteer alvast in je agenda) is een juweel en Delphine, de eigenaresse, ook . Zij en haar man zijn al 4 jaar bezig om het kasteel op te knappen en dat doen ze degelijk en met smaak. Het gaat ze goed af. We zitten weliswaar niet in het eigenlijke kasteel, maar in het koetshuis. Dit is volledig vernieuwd. Een soort van cottage. Wel delen we hier toilet en doucheruimte met nog twee anderen (Belgen).

Morgen naar Seyssel over de ViaRhôna. We zitten wat hoger en hopelijk wordt het ’s-nachts koeler.