Vrijdag 30 september de dag van de crematie

Vrijdag 30 september de dag van de crematie

Gisterenavond hebben we onder een fraaie maneschijn genoten van onze zelf gekochte salerneskaas, Pathe de Campagne, baguet, bière en vin rouge. Daarna zijn we met ons eigen Neuburg 1667 biertjes nog even naar de Rammelbakhut disco geweest. Lekker housen: we beginnen ondertussen een tinnitus te ontwikkelen van alle muzieklawaai. Bij allemaal kent de volumeknop maar een standje: maximaal. We spraken (op 10 meter van de disco) o.a. met team 19. 5 jongens uit Fryslan. Zij hebben een Mercedes 300D, een 5 cilinder diesel, incl. een 27 MC bakkie. Wat een beest van een wagen. Bij een touwtrekwedstrijd zal een John Deere trekker de overwinning niet voor niks krijgen. Zij doen een gooi naar de originaliteitsprijs om de eerste plaats te veroveren. Hun Mercedes was door hun (vrachtwagenchauffeurs) voorzien van, in verschillende afmetingen, tegen de 20 oranje vrachtwagenlampjes en twee zwaailichten: in het donker ziet dat er natuurlijk vet gaaf uit.

Alle 150 rammelbak teams kunnen hun stem uitbrengen: onze stem hebben ze.

Vandaag gaat de route richting Besançon via Egletons, Saint Angel, Merlines, Rochefort-Montagne, Volvic, Effiat, Creuzier-le-Neuf, Urbise, Anzy-le-Duc, Cormatin, Louhans, Mantry naar de camping Les Radeliers, in Port-Lesney Frankrijk. We verwachten weer een camping aan een meertje of riviertje. Dat hebben we nog elke keer gehad.

Om kwart over 7 word ik wakker: het is al licht. Ik heb me verslapen en loop achter op het schema van Roland en Rex. Die hebben de afwas al gedaan. Gelukkig hebben we geen last gehad van de stoere Fryslan Boppe dames naast ons. Intens snurken kan een van die twee wel. Ze hebben vanochtend wel even een ochtendduik in het meer gemaakt!

We ontbijten samen (met elkaar, niet met de dames), ruimen de tenten in en verlaten onze mooie plek onder een mammoet fijnspar. We vertrekken pünktlich om 8.30 uur, met een zonnetje. We tuffen een beetje door. Om 10 uur is het 10 graden. We rijden door de Auvergne in een mooi landschap. Hier treffen we een verborgen juweeltje aan. Om 10.45 uur passeren we de Col de la Nugere: 372 meter hoog, met een gemiddelde stijging van 7% en op zijn steilst 11%. We moedigen 2 Franse oldies op hun racefiets aan. Ze kunnen nog lachen, dus hebben nog wat puf.

We zitten ongeveer ter hoogte van Clermont-Ferrand. We pakken een korte koffiestop bij de Auberge du Cratere. De collega rammelbak “koetjes” zitten al buiten op het terras. Regelmatig komen lawaaimakende, toeterende en zwaaiende rammelbakkers langs. De “koetjes” zijn overigens 2 vrouwen in een koeiepak met een koei look-alike Opel Corsa met grote wimpers op de koplampen. Ze blijken uit Meppel/Zwolle te komen. En terwijl we daar zitten, gebeurt er (grap natuurlijk) een vreselijk ongeluk. De mascotte van de rammelbakkenreis (een schommelpaard ter grootte van Joris), wordt opzettelijk aangereden door een rammelbak. Alle deelnemers worden direct per app op de hoogte gebracht. Hij wordt nog gereanimeerd, maar dat mag niet baten. Wat ter plekke slechts achter blijft is een krijttekening met zijn contouren op het asfalt. De politie doet nog nader onderzoek. Onderweg op een parkeerplaats wordt koffie en cake georganiseerd. Om samen te rouwen of voor de rammelbakken die hun medeleven willen betuigen.

Het voornemen is om hem (hij heette Rammel) vanavond voor de prijsuitreiking te cremeren onder een laatste dankzegging en vaarwel groet. Hij heeft ons tenslotte geluk gebracht. De organisatie denkt echter anders over het cremeren. Een belangrijk crewlid, Nikki, zegt namelijk: “geen fikkie”. We nemen hem mee terug naar Nederland, snif.

Ook wij nemen afscheid van Rammel, hebben een chauffeurswissel en ik draai opnieuw wat bekende plaatjes achterin: o.a. Wake me up before you gogo (van Wham), Don’t worry be happy (van Bobby Mc Ferrin), Make me smile (van Steve Harley) en Pussylover van Gunz for hire. Die laatste is een hilarische, nieuwe hit onder de (boeren) jeugd. Dat plaatje draaien we zondagavond thuis wel even. Je moet wel een beetje van hardcore houden….. of eerst 10 bier drinken of gewoon oordoppen in doen.

Om 13 uur gaan we lunchen in Bar/Restaurant/Traiteur Le Bourgogne, te Montaiguet en Forez. We bestellen weer een plat du jour en hervatten om 14 uur de route. We komen in de buurt (7 km) van Ozolles Rex herkent zelfs de weg waar we op rijden!) en rijden dwars door de Bourgogne. We genieten van de natuur en toch maken we ook tempo.

Om 15 uur schijnt nog steeds de zon. We komen regelmatig rammelbakken tegen, die we natuurlijk groeten met onze toeter. Om 16 uur wisselen we van chauffeur voor het laatste stuk.

Our Estimated Time of Arrival (ETA) is namelijk 19 uur. We maken de 3000 km. net niet vol. En we moeten onze tenten nog opzetten en aan de prijsuitreiking deelnemen. We stonden gisteren op een verdienstelijke 44^e plaats. Vanavond weten we meer.

In ons eerste jaar zijn we met een plek onder de 40 zijn we tevreden.