Donderdag 7 juli Afscheid van de Maasroute

Donderdag 7 juli Afscheid van de Maasroute, op naar Toulouse

Vorige week donderdag zijn we vanuit Weert gestart. Ondertussen hebben we er 590 km op zitten.

De e-gravelbikes Getaway van Stevens doen het uitstekend: 55 kmh. als het kan en 9 kmh. als ondersteuning nodig is. Ook over de Bob fietskar zijn we zeer tevreden. De grote, gele plastic zak is handig (waterdicht en met twee handvatten), hij/zij is in een handomdraai af en aan te koppelen en is praktisch door dat ene wiel (je kunt gewoon tussen paaltjes door). Het gebruik van twee rugzakken voor onderweg werkt uitstekend.

Om 7.45 zitten we op de fiets voor ons ontbijt naar Vaucouleurs: een broodje gezond met koffie. Er blijkt een gigantisch bronzen beeld te staan. Het is dan ook de geboortestad van Jeanne D’Arc (zie foto).

Wie was dat ook alweer? In haar tijd: Superwoman: een jonge boerendochter (eigenlijk een Franse generaal) in de 100 jarige oorlog tussen Frankrijk en Engeland (die eigenlijk 116 jaar duurde van 1337 tot 1453). Wat gebeurde er dan? De Engelsen hadden bij de overname van Frankrijk veel last van haar. In 1431 werd zij in Rouen op 19 jarige leeftijd door de inquisitie/rechtbank van de kerk op de brandstapel gezet. Ze draagt de bijnaam: de maagd van Orleans. Waar de geschiedenisles op de Sint Josef school in Waubach nog goed voor is geweest.

Na Vaucouleurs fietsen we naar Chalaines, Champougny, Maxy sur Meuse en Coussy. Onderweg stoppen we bij de Basiliek du Bois Chenu. In het midden van de berg gebouwd, hoog boven de weg met uitzicht over het hele dal (nu ter ere van de maagd van Orleans).

We fietsen de Vogezen binnen en om 11.30 uur drinken we in Neufchateau koffie en lunchen daarna. We hebben al 55 km op de teller, dus we kunnen rustig aan doen. Neufchateau is een oude plaats, gesticht door de Romeinen als Novum Castrum/markt op de weg van Lyon naar Trier. Deze omgeving heeft wisselend bij Frankrijk en Duitsland gehoord. Na de revolutie hebben de Fransen de stad definitief ingepikt. We fietsen via allerlei plaatsen die op Court eindigen verder “langs” de Maas.

Ze hebben in deze dorpjes geen koffiegelegenheid, maar zetten wel prachtige beelden/kunst in ‘the middle of nowhere’ neer?! (zie foto).

Om 15.30 uur arriveren we in Damblain, onze volgende gite. De weg er naar toe is geblokkeerd voor opnamen van een film. We rijden langs de blokkades, want dit is onze route. De weg blijkt voor een film afgezet. Voor een actiescène op een rotonde ligt een auto op zijn kant, een busje met alle deuren open (blijkbaar beroofd). Ook zijn de verkeersborden met rode graffiti bespoten. We hebben het niemand gevraagd en zijn maar snel door gefietst. Het leek een slechte zombie film (Zombie new kids, of zo).

Bij aankomst, met 95 km op de teller, waren de eigenaren nog aan het schoonmaken: geen probleem, want zijn zoon heeft een restaurant om de hoek, La Belle Rouge: daar konden we even wachten en koffie drinken (natuurlijk een halve liter bier en een glas rosé gedronken). Om 19 uur gaan we daar eten.

De Maasroute zit er nu voor ons praktisch op. We fietsen nu veel op de provinciale weg, want de Maas is niet meer zoveel. De route eindigt officieel in Chaumont en de bron is in Langres. Dat bekijken we een volgende keer wel met de auto: we slaan dan gewoon even af op de Peage (we weten nu waar).

We gaan vanaf morgen op weg naar Toulouse, dus vanavond maar eens kijken hoe we dat gaan doen.