Zondag 17 juli Wat hebben volcans met Spock te mak

Zondag 17 juli Wat hebben volcans met Spock te maken?

De bidons zijn gevuld en accu’s opgeladen. Dus we vertrekken om 6.45 uur naar Aurillac. Ook vandaag weer een korte etappe (50 km), waarbij we voor 12 uur kunnen inchecken. Mensen die in Aurilac wonen heten trouwens Aurillacois?!.

Om 8 uur (na 20 km) maken we de eerste stop in Saint Martin de Valmeroux. Dit keer geen stokbroden van de boulangerie, maar lekkere gateau om ons te verwennen: pain de chocola, pain de raisins en pain de frambozen gel met stukjes walnoten. Een stukje verderop is gelukkig het koffiebarretje al open (al drie bezoekers) en bestellen we thee en koffie. De eigenaar heeft buiten brandende en rokende koffieprut op tafel staan om de wespen te verjagen (er is geen wesp te zien).

Bij de boulangerie lijkt het wel een scene uit een Hollywood film: een bejaarde Fransman op zijn solex met een stokbrood in de tas achterop (misschien is het wel een vermomde George Clooney). Hij had alleen nog een alpinopet op moeten hebben.

Naast de solexen zien we ook relatief veel oude Renaultjes 4: met die authentieke schakelpook in het dashboard (voor de kenners!).

We fietsen rustig verder en genieten van het landschap: de rust van de ochtend met alleen de geluiden van koeien bellen op de achtergrond. We doorkruisen een mooi landschap: dan fietsen we weer boven op een plateau, met mooie vergezichten. Daarna genieten we weer van een lange afdaling (en ja, daarna moeten we weer omhoog). Helaas zien we ook een vos liggen, die is dood gereden. Jammer, van dat prachtige beest.

Om 9.30 uur hebben we 40 km op de teller en tijd voor koffie. In het hotel/restaurant lijkt het of we de enige gasten zijn. Ze hebben een leuke hond en een zwembad, maar ja: geen gasten.

Om 11 uur al zijn we in Aurillac bij ons hotel. Douchen is na een tocht in de zon toch wel een geluksmomentje. We hebben een complete kamer met een eigen plekje buiten: twee stoeltjes, een tafel en een boom voor de schaduw. Dat laatste is hard nodig, want het is nu al bijna 30 graden. We zijn nog steeds in de Auvergne-Rhone-Alpes.

Om 12 uur gaan we de stad in. We eten beide een salade bij Hotel Restaurant Le Renaissance aan een leuk plein zonder auto’s (vanwege de ondergrondse parkeergarage). Van een wedergeboorte van gerechten is helaas geen sprake.

Om 15 uur bezoeken we Museum Des Volcans. We zijn blij dat we met de fiets (en niet te voet) daar naar toe kunnen gaan (3 km. verderop) want ondertussen is het 32 graden. Binnen is het heerlijk koel. We gaan niet naar Spock van Star Trek kijken, maar naar het ontstaan van vulkanen op Mars, Pluto, Jupiter, Neptunes en de Auvergne. Jean-Baptiste Rame (apotheker en amateur archeoloog) heeft altijd in Aurillac gewoond en met zijn werk en verzamelingen over de Auvergne de basis gelegd voor het museum. Volgens hem is de Auvergne een “hotspot” voor vulkanen net als Hawaii. Het ligt er allemaal pico bello bij: schilderijen, animaties, foto’s, films, opgegraven materiaal, etc.. Alle beschrijvingen zijn wel volledig in het Frans. Gelukkig heeft een student aan de Universiteit van Clermont een paar maanden besteed om een handleiding in het Engels en Duits te maken.

Als we uit het museum uitkomen is het nog een graadje warmer. Ook al is het zondag (winkels dicht), maken we een korte wandeling door het oude stadscentrum. Gelukkig was een terras open, dus daar was het zitten net zo fijn als het wandelen.

Om kwart voor 18 uur duiken we de McDonalds in om ijsjes (Sundae caramel en McFlurry) en salades (Caeser en Mozzarella) te halen. Dan zijn we voor vanavond gereed om de wedstrijd van het Nederlands elftal tegen Zwitserland te kijken. Drie doelpunten voor NL moet kunnen, want ze hebben gisteren bij Denemarken tegen Spanje kunnen zien hoe het niet moet: als je de kansen (Denen) in de eerste helft niet benut dan loopt het in de tweede helft slecht af.