Donderdag 4 augustus Kettingzaag en verrassing

Donderdag 4 augustusKettingzaag en verrassing

Ontbijt om 7 uur, om 7.45 op de fiets. De ViaRhôna ligt voor de deur, dus die hebben we snel te pakken. We genieten van het rustige en schitterende beeld van de Rhône in de ochtend. De schijn bedriegt, want de Rhône is ook een woeste rivier, die ongelofelijk veel water verstouwd.

We tuffen lekker op de fietsroute. Plots ligt er een omgevallen boom dwars op het fietspad. Ondertussen zijn wij van alle obstakels die we hebben meegemaakt, nog wat vindingrijker en flexibeler (dat waren we natuurlijk allang) geworden. Een kettingzaag hebben we helaas niet bij ons. Als we zoeken op motorzaag huren Saint Rambert d’Albon, krijgen we geen hits, dus dat is ook geen optie. Nou, gaat het niet boven langs of onderlangs, dan maar er om heen besluiten we, waarna we verder fietsen.

Onderweg zien we weer mooie plaatjes die zo in een ingelijste foto aan de muur kunnen. We komen ook langs kerncentrales. Frankrijk heeft er bijna 60 en in onze regio (aan de Rhône vanwege het koelwater) een stuk of vier.

Aan de linkeroever ( in de Ardèche) fietsen we door bosrijk gebied en zelfs door een beschermd natuur- en stilte gebied voor vogels. We moeten onderweg meerdere keren afremmen, vanwege verzamelde vogelaars met enorme camera’s.

Aan de rechterkant van de oever fietsen we langs groentevelden met Chinese kool, suikerbieten, bieslook, peterselie en knolselderij. De draaiende watersproeiers zijn voor ons dan weer een lekkernij (het loopt ondertussen naar de 30 graden). We passeren meerdere bruggen om van de linker naar de rechteroever te komen. Soms zien we bruggen vanuit een tijd, dat blauwe pastel tinten nog helemaal hot waren.

Om 10 uur zijn we 7 km ten zuiden van Vienne. We herijken ons plan om koffie in Vienne te drinken, want dit is een leuk plekje aan de Rhône. We pakken een half uurtje pauze en fietsen door naar Vienne. Hier moeten we oppassen, want we gaan daar de fietsbrug over richting Genève. We pakken de route vandaag met militaire precisie aan, want we hebben geleerd van afgelopen dagen. In Vienne stroomt de Gère, een zijrivier van de Isère (zie foto). Bijzonder, rivieren op deze hoogte.

We volgen de D75, die klimt van 135 meter naar een hoogte van 234 meter. Met andere woorden klimmen, klimmen en nog eens klimmen. Alleen bij Saint Quentin Fallavier (SQF) hebben we een afdeling. Dat betekent dat we morgenvroeg kunnen beginnen met klimmen.

Om 12 uur bellen we 10 km voor SQF met Carla en Rex: zij bivakkeren in Ozolles en stellen voor om elkaar te ontmoeten. Dat lijkt ons hartstikke leuk en we spreken om 20 uur af. Toppie. Daar hebben we veel zin in.

Na een beetje zoeken bij 36 graden om een geopend Frans restaurant te vinden (non de juu) vinden we in SQF om 12.30 uur uiteindelijk Bistro Bressan. Het is er superdruk en dat achten we een goed teken. We genieten van veel drinken, een salade en een witte vrouw met chocola (Dame Blanche).

Het plein is volledig nieuw met parkeerplaatsen en benzinepomp, maar geen ……. oplaadpunt voor vehicle electric? 10 Kilometer voor SQF aan de D75 op een parkeerplaats aan de rotonde wel.

Met ons buikje vol en voldaan zoeken we ons hotel op. Dat zit 3 km verderop, dus dat hebben we zo gevonden. Om 15 uur arriveren we bij hotel Première Classe Lyon Est, Saint Quintin Fallavier. Carlos, de receptionist roepen we uit tot Fransman van het jaar. Hij is aardig, behulpzaam, spreekt Engels en heeft humor! De fietsen bij de voordeur houdt hij in de gaten en vannacht kunnen die gewoon op de kamer. Hij vertelt o.a. in een competitie te zitten met alle Premiere Classe hotels. Hij wil graag winnen. Ambitie is dun gezaaid in La France. We steunen hem en geven hem alle was die we hebben, want met die hoeveelheid kan hij punten scoren. Dat heet een win-win situatie.

We hebben vandaag een leuke route gedaan: Saint-Rambart-dÁlbon-, Condrieu, Vienne, Pont Eveque, Septème en Saint Père de Boeuf.

Voor onze date met Carla en Rex vanavond moeten we wel wat verzinnen qua kleding, maar dat komt goed.