Dinsdag 12 juli Wespen, asfalt en de prumes van Th

Dinsdag 12 juli Over wespen, asfalt en de prumes van Thomas

Gisterenavond werd ik door wespen gestoken: in mijn wenkbrauw en voorhoofd. Er bleek een nest bij onze voordeur te zitten. Zitten we te chillen op ons terras, word ik aangevallen, Anke ontsnapte natuurlijk weer zoals altijd. Voor mij is dat al de vijfde keer dit jaar. De kordate Franse man van Julia kwam met een spuitbus en het probleem was snel opgelost (sorry Esther). Julia kwam Cortisonzalf brengen: wat aardig van haar. Ik heb trouwens heerlijk geslapen met die extra verdovingen.

Voor vertrek bleek het borgmoertje van Kareltje (onze fietskar) los te zitten. Gelukkig hebben we een inbusset meegenomen: vastgedraaid en klaar. We hebben een speciale bidon met allemaal klein gereedschap bij ons voor dit soort “gevalletjes”.

Om 7 uur vertrokken we uiteindelijk en dat begon avontuurlijk: Google maps stuurde ons een soort weg door het oerwoud/rimboe in. Na 2 keer checken of het toch wel de goede route was zijn we er toch maar door heen gegaan. De Google auto is hier nooit van me leven geweest! Met moeite konden we er doorheen en op de fiets blijven zitten: wat waren we blij met op het einde uiteindelijk een asfaltweg.

Ons eindpunt vandaag ligt 100 meter lager dan hier, dus we verwachten geen klimdag. Via landwegen (en zonnebloemvelden) reden we met een zonnetje richting Lapalisse: daar (op 20 km) bestelden we 4 belegde broodjes bij de lokale bakker (het wordt eentonig) en aten er 2 op een terrasje op. Het is een mooie (met veel bloemen), schone stad met veel faciliteiten: winkels, restaurants en hotels.

Om 9.30 uur door naar Vichy. We genoten onderweg van de Fransen aan het werk met hun grote combines, waarmee ze elke weg opreden: soms namen ze de hele weg in beslag of reed er een auto met zwaailicht voor. Ondertussen profiteerden wij van de vele, nieuwe stukken asfaltweg die net klaar waren in deze regio: heerlijk fietsen over een weg, die zo strak is als een biljartlaken.

We deden een stop in Vichy bij 45 km voor onze cappu time: die hadden ze niet, maar wel een Franse donut. Ook goed. Ik dacht, dat dit een grote stad was, maar is vergelijkbaar met Landgraaf: alleen Landgraaf heeft niet zo’n mooie, witte brug en klein gezellig centrum. Maar ja: wij hebben de Winselerhof van de Oostwegel collection. Het begint voelbaar warmer te worden en de hitte stijgt naar het hoofd.

Om half 11 gaan we weer verder naar Ennezat. Daar komen we om 11.45 uur aan en de teller geeft ondertussen 80 km. aan. Dat is een mooie stop voor een menu de jour: melon et jambon, echine confite souce foie gras en clafutis aux prumes de Thomas (en koffie na natuurlijk). Altijd weer verrassend hoe lekker de maaltijden onderweg zijn na 1,5 uur fietsen. En, als Nederland zijn we een vriendelijk land en hoeven we gelukkig niet in roebels te betalen.

Vanaf half 2 ronden we, helemaal in ons vakantie gemak, de laatste 20 km. naar Clermont Ferrand (regio Puy-de-Dome) af. Hier blijven we tot vrijdag in ons Classe Hotel, zodat we van de activiteiten rondom Le Quatorze Juillet kunnen genieten.

We checken in, bergen onze fietsen voor een paar dagen op en gaan voor ons vervoer gebruik maken van de tram alhier.

Over Clermont Ferrand en Le Quatorze Juillet later meer.

.