dinsdag 2 augustus Bruggen en Kiwi's

Dinsdag 2 augustus Bruggen en kiwi’s

Er blijken veel Hollanders te bivakkeren in ons kasteel. Jammer, want dan moet je op je woorden passen. Terwijl het net zo leuk in het buitenland is om met elkaar over andere mensen te roddelen: verwende kinderen, lelijke jurk, te dik, te jonge vrouw, etc..

We verlaten vandaag de Ardèche. En toch hebben we verrassend veel kiwi’s gezien. Frankrijk is een grote exporteur van kiwi’s, wist ik niet (nu wel). Inwoners van Nieuw Zeeland worden ook wel kiwi’s genoemd, maar die bedoelen we niet. We bedoelen de Chinese kruisbes. Met 80 mg. per 100 gram is deze kruisbes leverancier van vitamine C met bovendien weinig calorieen.

Fransen zijn net een beetje kiwi’s. Je kunt er een echte allergie voor ontwikkelen. Het bestaat uit jeuk, irritatie en kriebel in de neus. Van al die accent circonflexe, accent grave, accent aigu, cedille, etc.. in Franse plaatsnamen krijg ik ondertussen een sik. Google maar eens naar de 9 redenen waarom we jeuk van Fransen krijgen (o.a. vanwege hun Gallische gegorgel).

Back to real life: half 7 op en half 8 op de fiets. Knetterhard met de Mistral tegen door fietsen. De route is adembenemend mooi: de zon rechts, de Rhone rechts, we fietsen links van de oever en onze schaduw is links (machtig mooi zouden Tukkers zeggen). We fietsen dan weer op de linker oever, dan weer op de rechter. Dat betekent dat we heel veel bruggen zien. Oud, nieuw, lelijk, mooi en technische hoogstandjes: 2 staal hangbruggen over de volle breedte van de Rhône! We overwogen om er met 35 km er over heen te gaan, maar we hebben ons ingehouden.

Genietend van de mooiste route tot nog toe worden we onderweg ingehaald !? (holala) door 2 Franse MTB-ers. Ze halen ons in met 27 km en zakken dan terug naar 23. Ha, we hebben die Fransen een poepie laten ruiken. Hoppa, met 28 cadans er langs en niet meer terug gezien. Als straf voor onze hoogmoed (waarschijnlijk door Onze Heer) reden we daarna door een gigantische wolk met allemaal kleine vliegjes. Volledig ingeolied met zonnecrème factor 50, zien we eruit als die vliegenvanger van vroeger: allemaal vliegjes, die op onze huid blijven plakken (zie foto Anke).

Na 35 km zijn we om 9.30 uur in Baix (vroeger bekend vanwege het veer over de Rhône) voor ons petit déjeuner (weer zo’n k** teken). We ontbijten bij Le Pré (***). Croissant, croissant met choco, sinaasappelsap en thee. Het is drukker dan normaal (volgens Google), want normaal zijn er 4 gasten en nu 6! Zonder opladen tuffen we door, want we willen voor 12 uur bij de finish zijn. In de buurt van Montelimar (nougat) zien we in de verte Chateau Rochemaure uit de 12 en 13 eeuw. Voor de bouw hebben ze destijds kalksteen gemengd met basalt. Hier ligt ook een bekende hangbrug (de La Passarelle). In 1940 plat gebombardeerd en in 2013 (mede vanwege de ViaRhôna) herbouwd.

De laatste 7 km fietsen we over de provinciale weg. Om 12.14 uur zijn we na 65 km in Portes-lès-Valences (PLV), dat natuurlijk weer door de Romeinen is gesticht. Anke maakt regelmatig mooie foto’s, dus dat verlaagt ons gemiddelde. PLV ligt in de Drôme en heeft een echte haven. We wilden eigenlijk in Charmes-sur-Rhône bivakkeren, maar ja: “wej bunt zuunig”.€ 58, inclusief 2 keer “pak het zelf maar” ontbijt. Het hotel ligt wel 1.5 km buiten het centrum, maar wij hebben onze Stevens Getaway Gravelbikes (woeha).

Om 12.30 uur zitten we bij restaurant Tandem en om 13.30 uur hebben we nog steeds niks. Het is vakantie en we schakelen een paar tandjes terug. Anke gaat aan de Rosé (***), ik geniet van 1 liter bier.

Vanavond is nog ongewis. Wel drinken we iets op de verjaardag van onze schoondochter Rikke, die volgende maand met onze Freek gaat trouwen.

Morgen komen we door Valence. Helaas geen tijd om de grotten in te gaan om de stalagmieten en stalagtieten te bewonderen.