zondag 31 juli Theater en Pausenstad

Zondag 31 juli theater- en Pausenstad

We hebben geen specifieke plannen voor Avignon vandaag, dus lekker uitgeslapen. De kleine studio voldoet prima. Badkamer, keuken, woon/slaapkamer en terras. We hebben een slaapbank en tot onze verrassing slaapt die erg goed. We genieten van het ontbijt op ons eigen terras, onze eigen thee en onze eigen laatste broodjes uit Spanje. Aansluitend maken we een wandeling langs de mooie stadsmuur. Niet alle winkels zijn open, maar toch zijn er veel toeristen op zondag. Gisteren was de laatste dag van het Festival D’Avignon. Als sinds 1947 zijn er theateroptredens door de hele stad de laatste drie weken van juli. Dat hebben we gisteren nog mooi mee gepikt.

De stadsmuur is trouwens vier kilometer lang en bevat zeven poorten. De muren stammen uit de 14^e eeuw en zijn UNESCO erfgoed. Vanuit de stadsmuur lopen we door naar de Pont Avignon ofwel de Pont de Saint Bénézet; een must see voor elke toerist in Avignon. De brug, die beide oevers verbond, is in de 12^e eeuw gebouwd; toen een technisch hoogstandje. Vandaag zijn nog maar vier van de oorspronkelijke 22 bogen over. In de 16^e eeuw zijn delen van de brug weg geslagen bij verschillende overstromingen. Nu ligt er eigenlijk nog maar een klein stukje brug, maar dat is wel markant en veelvuldig terug te zien op veel schilderijen, TV-series, films en promotiemateriaal voor Avignon.

Het Belvedère Panoramique Rhône ligt daar vlak bij. Het is even zoeken (nergens staat er ook maar een bord!) en klimmen, maar de inspanning wordt beloond. We hebben een mooi uitzicht op de Rhône en de splitsing die de rivierhier maakt. Avignon heeft behoorlijk wat musea, maar niet voor ons vandaag. Vooral de diverse Pausen hebben aardig wat historie achtergelaten.

Om 14 uur zoeken we een terras om te lunchen. We landen bij Maison Gayte, een restaurant dat in 2021 al 100 jaar bestaat. Wat fijn is: die lekkere waterverstuivers op het terras. Heerlijk bij ondertussen 35 graden. We doen bij de ravioli en salade een fles biologisch witte wijn (le Viognier 2020, domaine de de Massereau, aanrader) en wie doet ons nog wat…

Volgens Anke ben ik vandaag niet vooruit te branden, op een dag dat ik notabene 100 km wilde fietsen. Anke vergeet soms dat we ook vakantie hebben…. Tegen 15 uur begint Anke zelf helemaal in te kakken. We rekenen af en komen in de benen: er is genoeg te zien en te kopen: een deel van de winkels is nog steeds open (geen siësta zoals in Spanje). Anke past een enkele blouse, ik koop drie zomerblouses (waar kun je die beter kopen dan hier) en we komen tijdens het wandelen weer op een terras terecht voor een koffie en gateaux.

Ondertussen komen we de hele dag al dat bejaarden toeristentreintje tegen, maar we kunnen de verleiding weerstaan. We blijven door wandelen. Tegen de tijd dat het 40 graden is vinden we dat ook genoeg en zoeken we toch maar lekker ons appartement met airco op.

De ViaRhôna is in de stad Avignon een aan elkaar geplakte route van fietspaden, wegen, grind en busbanen. Dat was al eerder duidelijk uit ons routeboekje. Vanavond heb ik geprobeerd de route op te pikken, maar dat valt niet mee. Sorgues is beduidend kleiner: anders pakken we de route daar morgen op. Wat ook niet meevalt zijn de putdeksels, die allemaal op de fietspaden lijken te liggen, veel rommel en nog vervelender: glas! (Macron, dat moet echt anders).

We gaan zo nog even naar de stad voor wat eten en de sfeer.

Morgen gaan we via Sorgues, Chateauneuf-du-Pape, (ontbijt), Pont St. Esprit, Lapalud (lunch), Bourg-Saint-Andeol naar de tussenstop Verviers. Hopelijk pakken we snel de ViaRhôna op naar Sorgues.